حـــــوار مع أمـــى *****بقلــــــــم: عــــــادل الشــــــــهـــابى

  *

عاوز أكتب عنك يا أمى بس الحروف مش كفايه .....

عاوز أقول ليكى أنك دايما عايشه جوايه ....

أنك أنتى الضى اللى فى طرقى معايه ....

أنك ليا كنتى يا امى مرايه ....

كنت شايف نفسى فيكى ....

بفهمك من نظرات عنيكى ....

دعيت من ربنا أنه شويه كمان يخليكى ....

يا أمى عنا غيبتى ولا كانشى بأيدى ....

لسه عايشه فى ذهنى وبتجرى فى وريدى ...

فى أبتسامتك يا أمى كنت اعيش أنا عيدى ....

لسه فاكر لما كنتى يا أمى بتضمينى ....

وكنتى دايما تنصحينى أتمسك يا أمى بدينى ...

الله يرحمك يالى على الادب والاخلاص ربتينى ...

مسامحك يا أمى مع العلم أنك علينا ما أسيتيش ...

ومن حنانك وعطفك أبدا ما حرمتنيش ....

فاكر يا أمى لما كنت زمان بنام على رجليكى وأحكيلك ...

وكنتى تداعبى شعرى وأتمتع لما ابوس ايدك ..

وحشتينى يا أمى جدا وواحشنى كلامك ...

يالى كنتى شايله همى حتى يا غاليه فى منامك ...

كنت كبير لكن صغير يا امى قدامك ....

فين تانى يا أمى بس هلاقى حنانك ....

مشتاق يا أمى كتير انى أشوفك ....

مشتاق على شعرى تمشى من تانى يا امى كفوفك ...

يا أمى يالى فى كتابه وصى عليكى الرحمن ...

قال وبالوالدين أحسانا والأم أبدا ما تنهان ....

ده الأم ورده تزين كل بستان ....

كلامى معاكى يا أمى لسه منتهاش ...

لكن حروفى سطور الورق ما كفهاش ....

يا حب خالد أبدا ما يتنساش ...

بكره يا امى لسه هتكلم معاكى ....

يالى كنتى بتقولى فى تعبك بكون دواكى ..

أبدا يا كل عمرى فى حياتى ما هنساكى ....

أبدا يا أمى ما هنساكى ....