برنسيسه....بقلم احمد اسماعيل \شاعر العرب

 برنسيسه

برنسيسه على الشاطىء مابين الصخر والمايه

دى ملكه متوجه بلا تاج كنسمه شوق معديه

بنظره شوق انا محتاج اكلمها ولو ثانيه

جبين يضوى كانه سراج رموش تقتل بحنيه

وخطوتها نغم حائر فى كل خطوه تمشيها

فؤادى فى الغرام ثائر شقاوه الدنيا فى عينيها

لكن جرحى اليم غائر مايشفيه غير لمسه لاايديها

وانا فى العشق مش شاطر ولاأعرف كيف ارضيها

ومين له عندها خاطر يكلمها لطريق قلبى ويهديها

ومين فى الحسن فى جمالك تكادى تكونى متكامله

فى قلبى حروف شايلها لك ولاهى نفاق ولا مجامله

ياسايقه التقل فى دلالك وحتى فى الدلع شامله

سأكتب فى الرمال اسمك وقطرات المياه تشهد

وانقش ع الفؤاد رسمك ودقات قلبى تتنهد

واقول الشعر فى حسنك ده حسن كتير ومتعدد

واقول ياموجه ضمينى ورسينى على شاطئها

بنظره حب تحيينى واذوب عشقا فى ضحكتها

ويوم ياحبيبتى ماتجينى راح احتضنك كما الموجه فى رقتها

شعر احمد اسماعيل \شاعر العرب